ราเม็ง
ราเม็ง
เริ่มรู้จักในประเทศญี่ปุ่นเมื่อ ในปี 1850 ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ชาวจีนได้อพยพมาอาศัยในประเทศญี่ปุ่นจำนวนหนึ่งนั่นเพราะเคยมีสัมพันธ์อันดีต่อกันมาก่อนเพราะเคยแลกเปลี่ยนความรู้ด้านศาสนาและการรักษาโรคและด้านวัฒนธรรมติดต่อกันอยู่เป็นนิจ
ในยุคนั้นชาวจีนได้นิยม ทำราเมี่ยนกินเป็นอาหารหลัก เพราะเป็นอาหารที่ทำง่าย แค่มีแป้ง น้ำ ไข่เท่านั้น ต่อมาชื่อนี้ ได้ออกเสียงเพี้ยนจากชาวญี่ปุ่น มาเป็นคำว่า “ราเม็ง” นั่นเอง ภายหลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นแพ้สงครามเกิดการกันดารอาหารชาวญี่ปุ่นจึงนิยมหันมากินราเมงกันอย่างแพร่หลายเส้นจะนุ่มกว่าอุด้งที่เป็นอาหารประเภทเส้นของญี่ปุ่นจึงนิยมมากกว่าและเป็นอาหารที่แปรรูปและปรุงง่ายเพียงแค่ทำเส้นสดลวกใส่น้ำซุปเพิ่มผักและเนื้อสัตว์หรือเต้าหู้ก็อิ่มท้องได้สบาย
แต่ต่อมา ประเทศญี่ปุ่น ก็ได้มีการพัฒนาสูตร ราเมง ต่อกันมาเรื่อย ๆ อาจจะเพราะความที่ชื่นชอบ เส้นนุ่มลื่น และความที่อยากจะเปลี่ยนจากรสชาติเดิมที่ตนเองเบื่อแล้วก็เป็นได้ จึงมีการพัฒนาสูตร ให้มีรสชาติที่หลากหลายมากขึ้น
ราเม็งกลายเป็นอาหารประจำชาติของชาวญี่ปุ่นไปโดยปริยายและชาวญี่ปุ่นได้ให้ความสำคัญกับราเมงมากถึงกับมีการสร้างพิพิธภัณฑ์ราเมงขึ้นที่เมืองโยโกฮาม่าในปีค.ศ 1994 เลยทีเดียว ซึ่งต่างกับชาวจีน ที่มีความนิยมกินบะหมี่มากกว่า ทั้ง ๆ ที่ เป็นอาหารประเภทเส้นและต้นกำเนิดมาจากประเทศจีนเหมือนกัน เพียงแต่ชาวญี่ปุ่นได้นำราเมงมาพัฒนาด้วยเครื่องปรุงและเครื่องเทศในบ้านเมืองของตนเอง จนเป็นที่แพร่หลาย กลายเป็นที่นิยม ของทุกผู้ทุกคนนั่นเอง
ประเทศไทยมีร้านอาหารญี่ปุ่นที่นำราเมงมาขายกันค่อนข้างเยอะ แต่รสชาติของราเมงในไทยก็ถูก ปรับปรุงสูตร ให้เป็นรสชาติไทยๆ เพื่อเป็นจุดขายให้แก่คนไทยซะส่วนใหญ่ ดังนั้นต้องบอกว่า ถ้าหากได้ไปที่ญี่ปุ่นแล้วเราก็ อย่ามองข้ามพี่จะได้ชิมราเมงแบบรสชาติญี่ปุ่นแท้ ๆ เชียวนะ เพราะเครื่องเทศและน้ำซุปแบบชาวญี่ปุ่น ก็มีความเป็นเอกลักษณ์แน่นอน ไม่ว่าจะเป็นน้ำซุป การหมักเนื้อสัตว์ เครื่องปรุงในแป้งทอดกรอบ ก็มีรสชาติและเสน่ห์ ที่เป็นเอกลักษณ์ อย่างแท้จริง
มาถึงตรงนี้อยากแนะนำเมนูราเมง แบบพื้นฐานสุดคลาสสิค ให้ขาเที่ยวที่เตรียมตัวจะบินไปญี่ปุ่นกันก่อน เผื่อว่าไปถึงแล้วเจอเมนูหลากหลาย อาจจะเลือกไม่ค่อยถูก เริ่มต้นจาก ราเม็ง น้ำซุปโชยุ หรือราเมงน้ำใส ที่ใส่ซีอิ๊วญี่ปุ่นลงไป ได้ความหอม หวานมัน มาพร้อม ๆ กันเลย
ทงคตสึ สูตรรางเม็งในน้ำซุปข้นสีขาว มีทั้งเส้นเล็กกับเส้นอ้วน แต่ส่วนใหญ่จะเสิร์ฟเป็นเส้นเล็ก หรือบางร้านอาจจะมีให้เลือก ทั้ง 2 แบบ โปะหน้าด้วยกระดูกหมูหรือเนื้อหมู ผักและหอมญี่ปุ่นซอย อร่อยเชียวแหละ
มิโซะ ราเม็ง น้ำซุปเต้าเจี้ยว การนำเอาเต้าเจี้ยวมาอยู่ในน้ำซุปของราเมงเป็นความแปลกอีกอย่างหนึ่ง เพราะส่วนใหญ่ทั้งไทยและจีนมักจะใช้เต้าเจี้ยวในการผัด แต่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ว่าราเมงซุปเต้าเจี้ยวของญี่ปุ่นกลับเข้ากันกับเส้นราเมงได้อย่างลงตัว กลมกล่อม อร่อย หอม มัน แล้วก็เข้มข้นมาก
ชิโอะ ราเมง เป็นราเม็งน้ำซุปไก่หรือน้ำซุปปลา ธรรมดา มีความหอมหวานมัน เสิร์ฟพร้อมท็อปปิ้งเนื้อสัตว์ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นเทมปุระเนื้อสัตว์ เทมปุระผัก หรือเป็นเนื้อสัตว์ก็ตาม แล้วแต่เมนูที่ทางร้านจะรังสรรค์มาให้
จริง ๆ แล้วราเมงถูกรังสรรค์ด้วยเมนูมากมาย หลายสูตร ซึ่งถ้าไปถึงประเทศญี่ปุ่น แล้วอยากลองเมนูที่นอกเหนือจากเมนู basic ดังกล่าว ที่แนะนำให้ เราก็ ขอบอกว่าควรจัดให้คุ้มค่ากันไปเลย เพราะไปถึงญี่ปุ่น ไม่กินราเมง ก็เหมือนกับไปไม่ถึงนะ